തുറന്നിട്ട ജാലക പാളികകളിലൂടെ
വിദൂരത്തിലെക്ക് കണ്ണുനട്ട്
അവള്‍ നോക്കി നിന്നു
നഷ്ട സ്നേഹത്തിന്‍റെ
കണ്ണുനീര്‍ മുത്തുകള്‍
അവളുടെ കവിളിലുടെ
ഒലിച്ചിറങ്ങി .
അതില്‍ ഉപ്പിന്‍റെരസവും
വേദനയുടെ കയിപ്പു രസവും
അവളറിഞ്ഞില്ല
ഗ്രേതുക്കള്‍ മാറിയതോ
രാത്രിപകലായതോ
അവളഞ്ഞില്ല
ഒറ്റപെടലിന്റെ വേദനയോ
പരിഹാസത്തിന്റെ കുത്തുവാക്കുകളോ
അവളറിഞ്ഞില്ല
കാലം അവളുടെ മുടിയിഴകളില്‍
വെള്ളിന്നൂല്‍ കോര്‍ത്തു
കവിളില്‍ വരകള്‍ വീഴ്ത്തി
എന്തോ ഒന്നോര്ത്തപോലെ
ജാലകപാളികള്‍ അവള്‍ ചേര്‍ത്തടച്ചു
അവളുടെ മനസ്സിലപ്പോള്‍
പൊട്ടിചിരിയുടെ കുടുകുടാ ശബ്ദമോ?
കരിച്ചിലിന്റെ ഗദ്ഗദാ ശബ്ദമോ?
ഒലിച്ചിറങ്ങി .
അതില്‍ ഉപ്പിന്‍റെരസവും
വേദനയുടെ കയിപ്പു രസവും
അവളറിഞ്ഞില്ല
ഗ്രേതുക്കള്‍ മാറിയതോ
രാത്രിപകലായതോ
അവളഞ്ഞില്ല
ഒറ്റപെടലിന്റെ വേദനയോ
പരിഹാസത്തിന്റെ കുത്തുവാക്കുകളോ
അവളറിഞ്ഞില്ല
കാലം അവളുടെ മുടിയിഴകളില്‍
വെള്ളിന്നൂല്‍ കോര്‍ത്തു
കവിളില്‍ വരകള്‍ വീഴ്ത്തി
എന്തോ ഒന്നോര്ത്തപോലെ
ജാലകപാളികള്‍ അവള്‍ ചേര്‍ത്തടച്ചു
അവളുടെ മനസ്സിലപ്പോള്‍
പൊട്ടിചിരിയുടെ കുടുകുടാ ശബ്ദമോ?
കരിച്ചിലിന്റെ ഗദ്ഗദാ ശബ്ദമോ?
No comments:
Post a Comment